zaimek osobowy

См. также в других словарях:

• osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… …   Słownik języka polskiego

• zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… …   Słownik języka polskiego

• wy — DBMs. was, C. wam, N. wami; lp p. ty 1. «zaimek osobowy oznaczający osobę, do której się mówi łącznie z innymi osobami: ty i ktoś inny, ty i inni, ty i ty; często w połączeniu z ruchomą końcówką czasownika, z którym się łączy» Wy tego nie… …   Słownik języka polskiego

• my — DBMs. nas, C. nam, N. nami; lp p. ja 1. «zaimek osobowy oznaczający mówiącego łącznie z innymi osobami: ja i ktoś inny, ja i inni; inni, a wśród nich ja (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku na podmiot, często w połączeniu z… …   Słownik języka polskiego

• ja — D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm → my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie» Ja to zrobię. Mnie tam nie było. Daj to mnie. Podaj mi książkę. Lubił mnie, rzad. mię. Chodź ze mną …   Słownik języka polskiego